Mystery club : ปฏิทินชาวมายา สิ้นสุด 22 ธันวาคม 2012

ชาวมายา ผู้อาศัยอยู่ในดินแดนยูคาทาน ในเม็กซิโกและกัวเตมาลาในราวศตวรรษที่ 3-16 ก่อนคริสตกาล นับเป็นอีกชนชาติหนึ่งที่มีความก้าวหน้าล้ำยุค กล่าวคือ ชาวมายามีความเป็นเลิศทางด้านการคำนวณและดาราศาสตร์ สิ่งที่ชาวมายาคิดค้นได้ก็คือ ปฏิทินและการคำนวณบางประการที่ไม่น่าเชื่อว่า ชนเผ่าโบราณอันลึกลับนี้ จะสามารถทำได้ โดยไม่ต้องใช้อุปกรณ์สมัยใหม่เข้าไปช่วยแม้แต่น้อย


ปฏิทินของชาวมายาใช้ในระยะวงโคจร 5,000 ปี และวงโคจรที่ใกล้กับปัจจุบันมากที่สุด จะจบลงในวันที่ 24 ธันวาคม ปี พ.ศ. 2554 ( ซึ่งตามความเชื่อของชาวมายาก็คือ พระเจ้า ของพวกเขาจะเสด็จกลับลงมายังโลกนี้อีกครั้ง )

ระบบตัวเลขและแนวคิดของชาวมายาเริ่มกันที่เลข 20 อันเป็นเลขที่ชาวมายาถือกันว่าเป็นเลขศักดิ์สิทธิ์ คนโบราณพวกนี้มีแนวคิดทางตัวเลขที่น่าสนใจ กล่าวคือ มนุษย์ในปัจจุบันนิยมใช้เลขฐานสิบเป็นหลัก โดยยืนพื้นอยู่บนนิ้วมือทั้งสิบ แต่ชาวมายากลับแตกต่างกันไปเพราะพวกเขารวมนิ้วเท้าอีกสิบเข้าไปด้วยเป็นเลขฐาน 20 พอดิบพอดี

ลองมาดูสัญลักษณ์ของชาวมายาที่นับจาก 0-20 เลขศูนย์ถูกแทนด้วยสัญลักษณ์วงกลม เลขหนึ่งด้วยหนึ่งจุด เลขสองแทนด้วยจุดตามแนวนอน เลขสามด้วยจุดสามจุด เลขห้าแทนด้วยเส้นแนวขวาง เลขหกแทนด้วยจุดหนึ่งจุดเหนือเส้นแนวขวางและเป็นแบบนั้นไปตามลำดับ เลขสิบเก้าแทนด้วยจุดสี่เหลี่ยมเหนือเส้นแนวขวางสามเส้นที่ซ้อนกันขึ้นไป เลขยี่สิบแทนด้วยสัญลักษณ์คล้ายวงกลมที่มีจุดจุดหนึ่งอยู่ด้านบน


ความสัมพันธ์อีกประการของปฏิทินของชาวมายาก็คือ หนึ่งอุยนัล หรือเดือนของพวกเขามีอยู่ 20 คิน หรือ 20 วัน


อาณาจักรมายาเป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่มาแต่ครั้งโบราณ ปัจจุบันอยู่ในพื้นที่ประเทศกัวเตมาลา ครั้งหนึ่งอาณาจักรนี้เคยรุ่งเรืองเป็นที่สุด เมืองใหญ่ๆ เช่น ติกัลหรือพาเลงกอ มีประชากรร่วมแสน เป็นศูนย์กลางการเรียนรู้เรื่องคณิตศาสตร์ ดาราศาสตร์ และเป็นเมืองที่มีอิทธิพลทางการค้าเป็นอย่างมาก แต่ด้วยเหตุผลใดหาใครทราบ เมืองยุคแรกของชาวมายาเช่นติกัลก็ได้เริ่มเสื่อมสลายทีละน้อยในช่วง ค.ศ. 200-900

นักโบราณคดีรู้สึกประหลาดใจมากกับหลักฐานที่ว่า ด้วยเหตุผลบางประการชาวมายาได้ละทิ้งเมืองอันรุ่งเรืองของพวกเขาในช่วงเวลานั้น หยุดชะงักอารยธรรมที่กำลังเติบโตทั้งหลายทั้งมวลคล้ายๆ กับว่าจู่ๆ พวกเขาหมดกำลังใจในชีวิตกันไปแล้ว

บางคนอาจนึกถึงการเข้ามาของชาวยุโรป ว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้อารยธรรมมายาล่มสลายไป แต่ในความเป็นจริงแล้วชาวยุโรปเข้ามายังโลกใหม่เมื่อราวๆ ศตวรรษที่ 17 ตอนนั้นอารยธรรมมายาเสื่อมสลายลงเกือบหมดแล้วเหลือเพียงชนพื้นเมืองกลุ่มเล็กๆ กระจัดกระจายอยู่ทั่วคาบสมุทรยูคาทานกับเม็กซิโกตอนใต้เท่านั้น


มีอะไรบางอย่างที่ทำให้ชาวมายาหยุดความก้าวหน้าทางอารยธรรมลง เหมือนชนชาติที่เสียแรงกระตุ้น เพราะจู่ๆ พวกเขาก็หยุดชะงักเอาเฉยๆ หลังจากรุ่งเรืองด้วยอารยธรรมอันน่าพิศวงสุดขีดมาหลายศตวรรษ

อะไรที่ทำให้พวกเขาเป็นเช่นนั้น?



เนื่องจากเป็นกรณีศึกษาที่น่าสนใจ จึงมีทฤษฎีว่าด้วยการล่มสลายของอารยธรรมมายาขึ้นมามากมาย นักวิชาการบางคนเชื่อว่าเกิดจากการที่ทาสกับประชาชนลุกขึ้นมาโค่นล้มชนชั้นปกครองผู้เผด็จการ แต่ก็ไม่น่าจะเป็นเช่นนั้น เพราะอารยธรรมที่รุ่งเรืองกอรปกับสังคมที่แข็งแกร่งขนาดนั้นไม่น่าจะมาล่มสลายง่ายๆ นอกจากนี้ก็ยังไม่มีหลักฐานใดๆ ชี้ชัดเลยว่า มีการแข็งข้อแข็งเมืองเกิดขึ้นในนครรัฐของชาวมายา

ในสายตาของมนุษย์สมัยใหม่ ชาวมายาไม่ได้ต่างอะไรไปเลยจากมนุษย์ถ้ำสมัยหิน ไม่มีอะไรมากไปกว่าการสร้างปิระมิดด้วยศิลาอย่างไร้เหตุผล ไม่มีเทคโนโลยีด้านสกัดแร่หรือถลุงโลหะ ไม่มีอาวุธมากกว่ามีดและหอก นักวิชาการหลายคนมองชาวมายาเป็นอัจฉริยะผู้ไร้สติ


คือทั้งๆ ที่พวกเขาเชี่ยวชาญด้านคณิตศาสตร์ ดาราศาสตร์ และสถาปัตยกรรมอันไร้เทียมทาน แต่กลับไม่ได้นำมาสร้างสรรค์หรือแผ่ขยายอารยธรรมแต่ประการใด


นักวิชาการไม่สามารถอธิบายได้ว่า ทำไมอารยธรรมที่ฟันฝ่าอุปสรรคมาจนรุ่งเรืองได้ขนาดนั้นจู่ๆ กลับเสื่อมสลายลง อัจฉริยะทางดาราศาสตร์และคณิตศาสตร์ชาวมายาหายไปไหนหมด พวกเขาส่งผ่านมรดกอะไรให้แก่ชนรุ่นหลังบ้าง ทำไมจึงทิ้งเมืองใหญ่อันโอฬารอย่าง ติกัล อักซมัล พาเลงกอ และชิตเซนอิซาเอาไว้ ให้หลงเหลือแต่เพียงซากปรักหักพังอยู่กลางป่าดงดิบในกัวเตมาลา พร้อมกับวาดภาพแกะสลักด้วยเส้นสายและรหัสภาษาที่ไม่มีใครอ่านออกเอาไว้

หลายศตวรรษที่ผ่านมาจนถึงทุกวันนี้ พวกเราวัดความรุ่งเรืองทางอารยธรรมของมนุษยชาติด้วยไม้บรรทัดที่ถือมาตั้งแต่สมัยเรเนอซองส์ ทุกอย่างตั้งอยู่บนพื้นฐานของเทคโนโลยีทางวัตถุ นวัตกรรมใหม่ๆ อันจะนำเอาความเจริญทางวัตถุมาให้มนุษย์ ตั้งแต่ยุคเครื่องจักรไอน้ำจนถึงกระสวยอวกาศ ตั้งแต่ยุคหัวธนูจนถึงขีปนาวุธนิวเคลียร์ ตั้งแต่ยุคหลอดสูญญากาศจนถึงซิลิกอนชิป ชาวมายาอาจจะล้าหลังจริงๆ หากจะมองในแง่นั้น

ปฏิทินของชาวมายาเป็นตัวอย่างที่ดีที่แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างเวลาและตัวเลข ด้านล่างเป็นตัวแทนวันในแต่ละเดือนของพวกเขา ซึ่งในบางครั้งจะถูกผนวกเข้ากับสัญลักษณ์ที่เรียกว่าโซลคินอันเป็นแกนตัวเลข 13 ตัว ถูกออกแบบให้อยู่ในลักษณะของแกนสอดประสาน เพื่อให้ได้มาซึ่งการประสานกันระหว่างจิตใจและแกแล็คซี่

นักวิชาการน้อยคนนักที่จะเข้าใจเรื่องนี้ และผู้ที่เข้าใจก็ยากที่จะทำใจรับมันได้เนื่องจากเป็นสิ่งที่ค่อนข้างแปลกประหลาด แนวคิดนี้ขัดแย้งกับทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นฐานของปรากฏการณ์ทางกายภาพ ที่นักโบราณคดีงงงัน เนื่องจากว่าพวกเขายากที่จะทำใจมองข้ามแนวคิดแบบวิทยาศาสตร์ หันไปมองแนวคิดทางจิตใจแบบชาวมายาได้ เพราะการมองแต่หลักฐานทางวัตถุนี่เองจึงทำให้นักโบราณคดีหลายคนไม่สามารถหาคำตอบได้ว่า ทำไมชาวมายาจึงพัฒนานครรัฐได้อย่างยิ่งใหญ่ สร้างสถาปัตยกรรมโอฬาริกได้มากมาย แต่ไม่ปรากฏหลักฐานว่าพวกเขาจะประยุกต์นำความรู้นี้ไปใช้ และพัฒนาอารยธรรมของพวกเขาไปในรูปแบบอารยธรรมของชาวตะวันตกอย่างที่ควรจะทำ เช่น การยกระดับความเป็นอยู่ พัฒนาเรื่องการขนส่ง การสื่อสาร อาวุธยุทโธปกรณ์


ซึ่งแน่นอนว่า ด้วยความก้าวหน้าขนาดคำนวณปฏิทินได้เป็นล้านๆ ปี รอบรู้เรื่องวงโคจรของดาวพระเคราะห์ต่างๆจนถึงขั้นคำนวณปฏิทินของดาวศุกร์และดวงจันทร์ได้อย่างชาวมายานั้น การจะสร้างอารยธรรมให้ก้าวทันปัจจุบันเห็นจะไม่ใช่เรื่องยาก เพียงกินเวลาไม่กี่ร้อยปีเท่านั้น

ที่สุดแล้ว ชาวมายาได้ย้อนกลับไปสู่สังคมแบบพริมิทีฟ โดยเฉพาะตั้งแต่ประมาณ ค.ศ.83 อารยธรรมมายาก็ได้เสื่อมถอยลง จนกระทั่งถึง ค.ศ. 900 หรือสิ้นสุดแบ็กทันที่ 10 อารยธรรมอันมหัศจรรย์สมชื่อมายานี้ก็ได้ถึงการล่มสลายอย่างสมบูรณ์

แนวคิดนี้มีอยู่ว่า ชาวมายามีวัตถุประสงค์ในการอยู่บนโลกที่แตกต่างออกไป กล่าวคือ มีหลักฐานมากพอที่จะชี้ให้เห็นว่าชาวมายามีหน้าที่วางตำแหน่งโลกและระบบสุริยะ ให้สอดคล้องกับประชาคมแกแล็กซี่ที่ใหญ่กว่า โดยได้รับบัญชาจากเทพเจ้าของพวกเขา


ภารกิจหลักของชาวมายามีอะไรบ้าง ยังไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด เดาได้เพียงแต่ว่าเมื่อถึงประมาณ ค.ศ.830 หรือสิ้นสุดแบ็กทันที่เก้า ชาวมายาก็ได้จากไป บางคนยังหลงเหลือทายาทไว้ที่นี่ในฐานะผู้พิทักษ์หรือการ์เดี้ยน ทิ้งรหัสของพวกเขาเอาไว้อันได้แก่โซลคินแกนตัวเลขประสานของชาวมายา เพื่อให้ได้มาซึ่งการสอดประสานแห่งห้วงจักรวาล


สิ่งที่ชาวมายาทิ้งไว้นั้นเป็นเรื่องท้าทายวงการวิทยาศาสตร์อย่างมาก เราจำเป็นต้องวางแนวคิดยึดติดวัตถุในรูปแบบเดิมเอาไว้เสียก่อน แล้วลองมามองจักรวาลอย่างที่ชาวมายาเขามองกัน ยกตัวอย่าง ปฏิทินของชาวมายา

ชาวมายาวัดขนาดของเวลาจากเล็กไปสู่ใหญ่ จากวินาทีเป็นนาที ชั่วโมง วัน เดือน ฯลฯ อารยธรรมตะวันตกวัดเวลาตามปฏิทินเกรเกอเรียนซึ่งกินเวลา 365 วัน / ปี อันเป็นคาบเวลาที่โลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ ถัดจากปีเราก็มายืนอยู่บนเลขฐาน 10 นั่นคือ 10 ปีต่อ 1 ทศวรรษ, 10 ทศวรรษต่อ 1 ศตวรรษ, 10 ศตวรรษต่อ 1 สหัสวรรษ
ฯลฯ

แต่ปฏิทินของชาวมายานั้นแตกต่างออกไป เพราะตั้งอยู่บนค่าของเลข 20 เป็นหลัก 1 คิน จะแทนค่าแทน 1 วัน นับตามแบบของเราคือโลกหมุนรอบตัวเองครบ 1 รอบ อุยนัลแทนค่า 1 เดือนประกอบด้วย 20 คิน ส่วนปีของมายาแทนด้วยทันอันประกอบด้วย 18 อุยนัล หรือ 360 คิน ( ใกล้เคียงกับ 365 วันของพวกเรา )


1 คาทันของชาวมายาเทียบได้กับทศวรรษของพวกเราเพียงแต่ยาวกว่า 2 เท่า เพราะระบบเลขของพวกเขาคือฐาน 20 ดังนั้น 1 คาทันจะมีความยาวประมาณ 19.5 ปี สำหรับ 1 แบ็กทันจะยาว 20 คาทันหรือประมาณ 394.5 ปี


จุดเริ่มการสร้างสรรค์ของชาวมายาตามบันทึกของพวกเขา ซึ่งบันทึกเวลาได้เที่ยงตรงมากนั้นจะอยู่ประมาณ 3116 ปีก่อน ค.ศ. วงจรนี้จะกินเวลา 13 แบ็กทันของพวกเขาหรือ 5,129 ปี ของพวกเรา

แบ็กทัน ที่เก้าสิ้นสุดลงราวปี ค.ศ. 830 ดังนั้นจุดสิ้นสุดของแบ็กทันที่ 13 จึงน่าจะอยู่ที่ ค.ศ. 2012 โดยประมาณ

หนึ่งวงจรของชาวมายานั้นมีความสำคัญอย่างไร ?



และนี่คือปฏิทินเทียบระหว่างปฏิทินของเรากับวงจรของชาวมายา




รอบแบ็กทัน ปฏิทินมายา ปฏิทินเกรเกอเรียน เหตุการณ์สำคัญ



1 1.0.0.0.0 3116-2734 BC จุดเริ่มต้น



2 2.0.0.0.0 2734-2339 BC ยุคปิระมิด



3 3.0.0.0.0 2339-1944 BC ยุคล้อ



4 4.0.0.0.0 1944-1550 BC อารยธรรมอียิปต์



5 5.0.0.0.0 1550-1155 BC อารยธรรมบ้านเชียง



6 6.0.0.0.0 1155 - 761 BC สงครามม้า



7 7.0.0.0.0 761-366 BC ยุคปรัชญา



8 8.0.0.0.0 366 BC - ค.ศ. 28 ยุคเมสไซอาห์



9 9.0.0.0.0 ค.ศ. 28-422 อาณาจักรโรมัน



10 10.0.0.0.0 ค.ศ. 422-817 มายา



11 11.0.0.0.0 ค.ศ. 817-1211 สงครามครูเสด



12 12.0.0.0.0 ค.ศ. 1211-1606 ยุคล่าอาณานิคม



13 13.0.0.0.0 ค.ศ. 1606-2012 ยุคอุตสาหกรรมใหม่





การอ่านปฏิทินตัวเลขของชาวมายานั้น ให้ดูตัวเลขที่เรียกลำดับกัน 5 กลุ่ม แต่ละกลุ่มนั้นจะแทนช่วงลำดับเวลา ตามนี้


แบ็กทัน, คาทัน, ทัน, อุยนัล, คิน



คิน = 1 วัน



อุยนัล = 20 คิน



ทัน = 360 คิน



คาทัน = 20 ทัน ( 7200 คิน )



แบ็กทัน = 20 คาทัน ( 144000 คิน )





จากนั้นก็คูณตัวเลขในแต่ละช่วงเวลาออกมาเพื่อให้ได้จำนวนวันจริงๆ แล้วเอาจำนวนวันจริงๆไปบวกจุดอ้างอิงของเราคือ 3116 BC. เราก็จะได้วันที่ตามปฏิทินสากลของเราแบบเท่ากันทุกประการ

เหอๆ


ไม่มีรูป

มัน อัพ ช้า ครับ

ต้อง ขอ โทดที ครับ

ไป หา ดู เอง ละ กัน นะ

5 5 5 5 +

เต่า..ลายเซ็นแกเค้าเคยเจอ ก๊อปมาด้วย

อย่าไปว่าซิครับ บ

ครับผม

ลายเซ้นทุกคนต่างมีเอกลักครับ

อย่าไปว่า

โห พ่อ คู้นนน

พูด ซะ เว่อ รุย

เต่า ตรูไม่เข้าไจย
เออ ร่าย เซน กวนน้ามึง

เหๆอ

ก็ดีแล้วคราฟ
ลายเซนกว่าสามารถใช้ศาสตร์แห่งการพยากรทำนายได้คือกันครับ

โลก คง แตก ยาก

อะ คับ ไอ พี่ ชาย

คง จะ แตก ตอน

ประ มาณ 500 ปี ข้าง หน้า ม้าง

555555555555555555555555555+

555+ ไอ้ น้อง ผุ อ่อน ด้อย ปัญญา

น่า สง สาน 555+

ไอ ที่ ว่า อ่อน นะ

ดอท เอ กะ กรุ ป่าว แว้

เอสเอฟ ก็ ดี

ดู อย่าง โยว ก็ ไม่ คลาส 2 ซะ ที

5555555555555555555+ น่า จ๋ง จ๋าน

มี ข่าว อัพ เดต ครับ

นาซ่า เผย ว่า โลก ม่าย แตก ตอน 2012 แน่

แต่ เรา ก่า ควร ฟัง หู ไว้ หู ดี กว่า ครับ

ผม ว่า อ่า นะ 555+

อืม.....ไม่ค่อยครบนะหามาเพิ่มอีกนะเพื่อนนี่ยังไม่ถึง50%เลย.....เเต่ก้อดีนะ..........JNY